نامه فرخنده آروند به دخترش نسرین، چهارشنبه هفدهم مهر ۱۳۳۰، که در آن از بابت نامه های نسرین و پدر نسرین تشکر کرده و از آنهای دیگر گله مند است. از نسرین حال حسن را می پرسد و از فرستادن نامه ای به آقای راکبیان در آبادان خبر می دهد. سپس از نگرانی اش درباره لکنت زبان فروزنده و یبوست مزاج او در اول زمستان می نویسد و به نسرین توصیه می کند که به فکرش باشد و در خوردن غذا و مخصوصا میوه بیشتر از پیش متوجهش باشد. او برای فروزنده که از اول تا به حال خیلی از مادرش دور بوده است، ابراز دلسوزی می کند. در ادامه به بیماری تاج الملوک اشاره می کند، به رضوان خانم سلام می رساند، از اینکه آقای فریان به آنجا میآید...
نامه فرخنده آروند به همسرش محمد حسین آروند که در آن بعد از تشکر از فرستادن نامه، عذرخواهی بابت دیر جواب دادن، و اشاره به این که همسرش با قسم به جان عباس پسرشان جویای حالش شده بوده، شرح حالش را می نویسد و به موارد زیر اشاره می‌کند: برآمدگی کوچک روی سینه و فشار در گلو، مراجعه به دکتر، عکس برداری و نمونه برداری، و تجویز جلسات برق، اینکه حالش خوب است ولی اعصابش ناراحت است. او سپس به شرح هزینه‌ها و گرفتاری‌های مالی می‌پردازد، اینکه برادرش هم نیست که به او مراجعه کند، اینکه به محمد شفیع تلفن زده و او برایش توضیح داده که یک حقوق به شما می دهم یکی آنجا به آقای آروند و اگر از حقوق آقای آروند به شما...
Copyright © 2012-14 President and Fellows of Harvard College. All rights reserved.
